Ledenjački potok
Ledenjački potok nosi stijene 
, pijesak i mulj dalje od ledenjaka. Materijal se odnosi i taloži u rijekama 
i jezerima.
Ledenjački potok započinje u tunelu unutar ledenjaka. Kada potok izađe iz tunela, usporava. Sa sporijim tokom počinje i taloženje naslaga.
Naslage koje zaostaju u tunelima formiraju hrptove strmih strana koji se nazivaju eskeri.
Slojevi pijeska, silta i gline talože se u jezeru daleko od tunela. Takvi slojevi se nazivaju varfovi. Broječi slojeve gline geolozi mogu zaključiti kolika je bila starost jezera.
Jezerski glacijalni sedimenti (silt i glina) prikazani su na karti ljubičastom bojom (Manitoba, Kanada). Ove sedimnte obično nalazimo u niziskim područjima, a krajolik je obično prilično ravan.
Ispred mnogih ledenjaka koji se otapaju nalazimo jezera. To su proglacijalna jezera.
Ledenjački potok počinje u tunelu u ledenjaku.
Naslage koje zaostaju u tunelima formiraju hrptove strmih strana koji se nazivaju eskeri.
Eskeri su na karti 
prikazani dugim crvenim linijama (Manitoba, Kanada).
Većina eskera orijentirana je u smjeru kojim se kretao ledenjak.
Ovaj ledenjak se kretao od sjeveroistoka prema sjeverozapadu.
Veliki nanosi pijeska i šljunka mogu se formirati na ušću tunela u jezero.
Ponekad iz ledenjačkog jezera u komori ispod ledenjaka nastane subglacijalno jezero. Proglacijalna i subglacijalna jezera mogu izazvati snažne poplave. Ogromne količine vode i sedimenata stvore goleme odvodne kanale.
Geolozi misle da je krajolik države Washington (SAD) nastao naglom odvodnjom glacijalnog jezera Missoula.
« Natrag
